اسرار آفرینش و فلسفه احکام

جهت نامیدن آسمان ، به آسمان و دنیا به دنیا و آخرت به آخرت

و وجه نامگذاری حضرت آدم به آدم و حواء به حواء

شخصی یهودی نزد حضرت علی بی ابی طالب رسید و عرض کرد : چند سوال از شما می نمایم در صورتی که جواب آنها را بدهید اسلام می آورم .

علی ( ع ) فرمودند : آنچه می خواهی بپرس و محققا کسی را داناتر از ما اهل بیت نخواهی یافت . یهودی عرضه داشت :

الف - کره زمین بر چه استوار است ؟

ب - چرا فرزند گاهی به عمو و زمانی به دایی ها شباهت دارد ؟

ج - منشا پیدایش مو و خون و گوشت و استخوان و رگ از نطفه مرد بوده یا نطفه زن می باشد ؟

د - چرا آسمان را آسمان نامیده اند ؟

ه - چرا دنیا را دنیا نامیده اند ؟‏

برای چه آخرت را آخرت نامیده اند ؟

و - وجه نامیدن حضرت آدم به آدم و حوا به حوا چیست ؟

حضرت علی ( ع ) در جواب فرمودند :

الف - کره زمین روی دوش دو فرشته ای است و دو پای آن دو فرشته روی سنگی و سنگ بروی شاخ گاوی بوده و چهار دست و پای گاو بر پشت ماهی که در دریای اسفل می باشد قرار دارد و دریا روی ظلمت و تاریکی بر عقیم و عقیم بر ثری استوار است و کسی غیر از خداوند عزوجل از زیر ثری مطلع نیست .

ب و ج - هر گاه نطفه مرد زودتر از نطفه زن خارج شود و در رحم قرار گیرد البته فرزند به عمو و عمه ها شبیه می گردد و منشا پیدایش استخوان و رگ همین نطفه ( مرد ) می باشد و در صورتیکه نطفه زن پیش از مرد بیرون آید و زودتر در رحم وارد گردد فرزند به دایی و خاله ها شبیه می شود و منشا پیدایش موی و پوست و گوشت این نطفه ( زن ) می باشد چون نطفه زن زرد و رقیق است .

د - و آسمان را از این جهت آسمان نامیده اند چون وسم و معدن آب می باشد .

ه- و دنیا را به خاطر آن دنیا نامیده اند که از هر چیزی پست تر می باشد .

و- و آخرت از این جهت آخرت نامیدند زیرا در آن پاداش و ثواب می باشد .

ز- و جهت نامیدن آدم به این اسم این است که آن جناب روی زمین آفریده شده و شرح و توضیح آن چنین است :

حق تعالی جبرئیل ( ع ) را برانگیخت ، ابتدا او را مامور ساخت که از روی زمین چه نواحی نرمش و چه مواضع ضخیم و درشت آن چهار نمونه خاک ( خاک سفید ، سیاه ، سرخ و تیره ) بیاورد و سپس فرمانش داد به آوردن چهار نوع آب ( آب شیرین ، شور ، تلخ و بد بوی ) بعد به او امر نمود که آب را در خاک بریزد آنگاه حق تعالی با قدرت کامله اش آب را با خاک در آمیخت و آن را گل ساخت و چنان این دو با هم ممزوج  شدند که نه از خاک چیزی زائد آمد که آب بخواهد و نه از آب مقداری ماند که خاک نیاز داشته باشد و گل ساخته شه جثه آدم بود و قادر متعال هنگام آمیختن آبها را با خاک چنان کرد که آب شیرین در حلق آن هیکل و آب شور در دو چشمش و آب تلخ در دو گوشش و آب بدبو در بینی او قرار گرفت .

ط- و اما حوا را از این رو حوا نامیدند که منشا آفرینش آن حیوان بوده است . ( شاید مقصود از حیوان موجود جاندار بوده است که همان حضرت آدم است چون طبق برخی آیات و روایات حوا از آدم آفریده شده است )

یهودی پس از استماع به این جوابها عرضه اشت :

ای امیر مومنان راست و صحیح فرمودی ، آنچه را ایراد کردی در تورات یافته ام ، پس از آن به دست حضرت اسلام آورد و ملازم آن حضرت بود تا در جنگ صفین کشته شد .